ماهواره هواشناسی جدید آمریکا فردا به فضا میرود
تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۷۸۲۸۸
ناسا میگوید ماهواره پیشرفته هواشناسی جدیدش موسوم به "GOES-T" برای پرتاب در تاریخ اول مارس آماده است و زمانی که در فضا قرار گیرد، به نام "GOES-۱۸" شناخته خواهد شد.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، ماهواره پیشرفته هواشناسی جدید ایالات متحده آماده پرتاب به مدار زمین با موشک "اطلس ۵"(Atlas V) است.
ناسا و اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا(NOAA) ماهواره جدید هواشناسی موسوم به "GOES-T" را برای پرتاب برنامهریزی شده در تاریخ اول مارس آماده کردهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پرتاب این ماهواره برای سهشنبه اول مارس ساعت ۱۶:۳۸ به وقت منطقه زمانی شرقی(بامداد چهارشنبه ساعت ۰۱:۰۸ به وقت ایران) از مجموعه پرتاب فضایی ۴۱ در ایستگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال در فلوریدا تعیین شده است که همانطور که گفته شد با موشک "اطلس ۵" متعلق به "ائتلاف پرتاب و راهاندازی"(ULA) دولت آمریکا انجام خواهد شد.
"ائتلاف پرتاب و راهاندازی"(United Launch Alliance) ارائه دهنده خدمات پرتاب و راهاندازی فضاپیما به دولت ایالات متحده است. این شرکت به عنوان یک سرمایهگذاری مشترک بین سیستمهای فضایی "لاکهید مارتین" و "بوئینگ"، دفاع فضایی و امنیتی در دسامبر ۲۰۰۶ با ترکیب تیمهای دو شرکت شکل گرفت. مشتریان "ائتلاف پرتاب و راهاندازی"، دولت ایالات متحده شامل وزارت دفاع و ناسا و همچنین سازمانهای دیگر هستند. این ائتلاف، خدمات پرتاب خود را با استفاده از دو سیستم پرتاب و راهاندازی "دلتا ۴"(Delta IV) و "اطلس ۵"(Atlas V) اجرا و راهاندازی میکند. خانوادههای اطلس و دلتا برای بیش از ۵۰ سال برای حمل انواع مختلف مأموریتها از جمله هواشناسی، مخابرات و ماهوارههای امنیت ملی و ماموریتهای عمیق اکتشاف فضایی و بینالمللی در حمایت از تحقیقات علمی استفاده شدهاند. این ائتلاف همچنین سرویسهای راهاندازی را برای ماهوارههای غیردولتی فراهم میکند.
"تیم دان" مدیر پرتابهای ناسا گفت: فضاپیما، موشک و تجهیزات موشک "اطلس ۵" همگی آماده هستند و تیم پرتاب دولتی و پیمانکاران آماده هستند تا ماهواره "GOES-T" را به خانواده این ماهوارهها اضافه کنند و این میراث شگفت انگیز از این نگهبانان آب و هوا را ادامه دهند.
گفتنی است که عبارت "GOES" در نام این ماهوارهها، مخفف عبارت "ماهواره محیطی عملیاتی زمینثابت" است.
این ماهواره توسط شرکت "لاکهید مارتین" ساخته شده و به محض اینکه "GOES-T" در مدار قرار بگیرد، به "GOES-۱۸" تغییر نام میدهد.
این ماهواره سومین از چهار ماهواره پیشرفته آب و هوایی است که برای برآورده کردن نیازهای پیشبینی هواشناسی ایالات متحده تا سال ۲۰۳۶ طراحی شده است. آنها بخشی از مجموعه ماهوارههای ۱۱.۷ میلیارد دلاری اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده هستند که ابتدا ماهواره هواشناسی "GOES-۱۶" را در سال ۲۰۱۶ به فضا پرتاب کرد و سپس ماهواره "GOES-۱۷" را در سال ۲۰۱۸ پرتاب کرد و اکنون نیز در آستانه پرتاب ماهواره "GOES-۱۸" است.
همچنین چهارمین ماهواره از این خانواده به نام "GOES-U" که احتمالا پس از قرار گرفتن در مدار به "GOES-۱۹" تغییر نام خواهد یافت، در سال ۲۰۲۴ در مدار زمین قرار خواهد گرفت.
"استیو ولز" معاون اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده در امور خدمات ماهوارهای و اطلاعاتی گفت: خانواده ماهوارههای "GOES" نظارت بر رویدادهای شدید را برای ما با توجه به طوفانها و سایر خطرات زیستمحیطی مانند آتش سوزی که همیشه تهدیدی برای ایالتهای غربی ما هستند، متحول کرده است.
گفتنی است که اولین ماهواره از این خانواده با نام "GOES-۱" در سال ۱۹۷۵ با همکاری ناسا پرتاب شد.
این ماهواره جدید به ماهوارههای دیگر این خانواده در مداری در ارتفاع بیش از ۳۵ هزار و ۸۰۰ کیلومتری زمین میپیوندد که به آن اجازه میدهد آب و هوا را در سراسر نیمکره غربی رصد کند.
ابزار اصلی این ماهواره، تصویربردار پیشرفته آن است که دوربینی برای ردیابی آب و هوا، اقیانوسها و محیط زیست زمین است.
مقامات اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا میگویند با این ماهواره میتوانند زمین را پنج برابر سریعتر و با وضوح چهار برابر نسبت به ماهوارههای قبلی نظارت کنند.
این ماهواره جدید همچنین دارای اولین ابزار در نوع خود به نام "نقشهبردار صاعقه زمینثابت" است تا رعد و برقهای شدید را زودتر و قبل از ایجاد بادهای مخرب، تگرگ یا حتی گردباد شناسایی کند.
این ماهوراه همچنین دارای چهار ابزار دیگر برای نظارت بر آب و هوای فضا است. یک تصویربردار فرابنفش خورشیدی تصاویری از خورشید میگیرد در حالی که یک حشگر فرابنفش و یک حسگر اشعه ایکس، شرارههای خورشیدی را تشخیص میدهند. همچنین یک مغناطیسسنج و ابزاری برای ردیابی ذرات پرانرژی و تغییرات میدان مغناطیسی زمین بر اثر رویدادهای آب و هوای فضا در این ماهواره تعبیه شده است.
"پم سالیوان" مدیر برنامه "GOES" در اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا گفت: بخش بزرگی از این مأموریت در واقع مشاهدات خورشیدی است.
البته قبل از اینکه ماهواره "GOES-T" توسط موشک "اطلس ۵" بتواند ماموریت هواشناسی خود را آغاز کند، باید به فضا برسد و به این منظور، به هوای خوب نیاز دارد. "جسیکا ویلیامز" از دست اندر کاران این پرتاب میگوید: پیشبینیهای کنونی احتمال آب و هوای مناسب برای پرتاب را در روز سهشنبه حدود ۶۰ درصد پیشبینی کرده است و اگر ناسا مجبور به تأخیر یک روزه شوند، شرایط آب و هوایی تا ۷۰ درصد در روز چهارشنبه بهبود مییابد.
اما اگر ماهواره "GOES-T" تا روز پنجشنبه ۳ مارس به تعویق بیفتد، این ماموریت با پرتاب دیگری توسط شرکت "اسپیس ایکس" که برای ارسال دستهای از ماهوارههای اینترنتی جدید "استارلینک"(Starlink) از سکوی پرتاب ۳۹A در مرکز فضایی کندی ناسا در نزدیکی سایت پرتاب "GOES-T" برنامهریزی شده است، به فضا خواهد رفت و در آن صورت، در ساعت ۹:۳۲ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی(۱۸:۰۲ به وقت ایران) پرتاب خواهد شد.
"دان" میگوید: ما هم اکنون با جدیت روی پرتاب روز سهشنبه اول مارس متمرکز شدهایم و همه چیز برای این پرتاب در حال حاضر واقعاً خوب به نظر میرسد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: ناسا ماهواره هواشناسی ماهواره هواشناسی GOES T اداره ملی اقیانوسی و جوی پرتاب و راه اندازی ایالات متحده ماهواره ها آب و هوای اول مارس اطلس ۵
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۷۸۲۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ارتباط بلوتوثی شبکه هابل با یک ماهواره برای اولین بار
اغلب ماهوارهها از فرکانسهای رادیویی بهمنظور ارتباطات خود بهره میبرند؛ اما شرکت هابل نتورک بهتازگی اعلام کرده است که از فناوری بلوتوث برای برقراری ارتباط مستقیم با یک ماهواره کمک گرفته است. این برای اولینبار در تاریخ است که اتصال بلوتوث با یک ماهواره داخل مدار انجام میگیرد و میتواند نویدبخش کاربردهای متعدد در آینده نزدیک باشد.
به گزارش دیجیاتو، شرکت هابل نتورک در ماه گذشته اقدام به ارسال دو ماهواره به مدار زمین از طریق ماموریت مشترک Transporter ۱۰ اسپیس ایکس کرد و از آن زمان تاکنون، با موفقیت توانسته سیگنالهای مبتنی بر تراشه ۳.۵ میلیمتری بلوتوث را از فاصله ۶۰۰ کیلومتری سطح زمین، دریافت نماید. این شرکت ادعا دارد که طیف کاربردهای متصور برای اتصال بلوتوث ماهوارهای، بسیار وسیع است که از میان آنها میتوان به خدمات لجستیک، پایش دامها در مراتع، قلادههای هوشمند برای حیوانات خانگی، پایش وضعیت خاک در نقاط مختلف، ردیابی قطعات خودرو و حتی مراقبت بهتر و دقیقتر از کودکان اشاره کرد.
پایش مستمر موقعیت مکانی، بهخصوص در مناطق دور افتاده یکی از اصلیترین کاربردهای اتصال بلوتوث ماهوارهای است که میتواند برای صنایع مختلف، مفید واقع شود. پس از ارسال تمامی ماهوارههای مورد نیاز به مدار زمین، کاربران با استفاده از دستگاههای فعلی و تنها با نصب یک فریمور میتوانند از اتصال بلوتوث با ماهوارهها بهرهمند شوند. گسترش دستگاههای متصل به شبکه و اینترنت اشیاء باعث شده است تا نیاز برای راهحلی بهینه با مصرف انرژی پایین جهت موقعیتیابی ایجاد شود. هابل نتورک امید دارد تا با ارائه خدمات آتی خود، بتواند خلاء موجود در این زمینه را از بین ببرد و نگرانی سایر شرکتها در بهکارگیری فناوریهای نوین را برطرف سازد
شرکت هابل نتورک در سال ۲۰۲۱ توسط الکس هارو، بنیانگذار Life۳۶۰ و بن وایلد، موسس Lotera تاسیس شد. البته در کنار این دو نفر، یک مهندس هوافضا بهنام جان کیم در شکلگیری شرکت نقش مستقیم داشته است و یکی از همبنیانگذاران بهشمار میرود. الکس هارو اشاره دارد که ایده اتصال بلوتوث ماهوارهای در ابتدا بسیار دور از ذهن به نظر میرسید؛ مخصوصاً با توجه به اینکه حتی دستگاههای نزدیک بههم نیز در برقراری چنین اتصالی گاهاً با مشکل مواجه میشوند. این شرکت در ادامه توانست با نوآوری و توسعه نرمافزاری مخصوص برای برقراری اتصال بلوتوث با فواصل طولانی از طریق تراشههای رایج فعلی، قسمت عمدهای از چالش پیشروی خود را پشتسر بگذارند.
هابل نتورک جهت فراهمسازی بستر سختافزاری مناسب برای اتصال بلوتوث ماهوارهای هم اقدام به طراحی آنتن خاصی کرد که امکان نصب آن روی ماهوارههای کوچک وجود دارد. عملکرد آن تقریباً مشابه با ذرهبین است و میتواند با تقویت سیگنال، ارتباط ماهوارهای با تراشه بلوتوث دستگاههای رایج را ممکن سازد. همچنین تیم توسعه اقدام به رفع موانع مرتبط با پدیده دوپلر کردند که موجب تداخلات فرکانسی میشد و بیشتر در دستگاههایی با سرعت حرکت بالا رخ میدهد.
شرکت گفته شده درنظر دارد تا از طریق ماموریت Transporter ۱۱ اسپیس ایکس، اقدام به ارسال سومین ماهواره خود به مدار زمین نماید و ماهواره چهارم را هم کمی بعد به فضا بفرستد. این چهار ماهواره میتوانند اتصال بلوتوث ماهوارهای بهشکل محدودی را فراهم سازند؛ اگرچه کاربران نسخه آزمایشی از همین الان هم میتوانند چنین اتصالی را تجربه کنند. هدف نهایی هابل نتورک، ارسال ۳۲ ماهواره تا اوایل سال ۲۰۲۶ است و میتوانند ۲ الی ۳ ساعت اتصال در روز را ممکن کنند.